O fałszywości interpretacji poglądów Davida Hume’a w Polsce Szanowni Państwo Dalsze badania nad traktatem Hume'a naprowadziły mnie na myśl, że odkryta przeze mnie słynna implikacja Huma prawdziwa jest nie w jednym ale w trzech przypadkach. Relacje między poznaniem empirycznym a naukowym u Hume’a wskazują, że Hume był: RACJONALISTĄ EMPIRYCZNYM Dawid Hume, Traktat o naturze ludzkiej”, PWN, 1963, tłum. Cz. Znamierowski Uprzejmie informuję, że na str 112 (1 akapit od dołu) znalazłem takie zdanie: „Wobec tego, że pogląd, iż przyczyna jest konieczna dla wytworzenia wszelkiej rzeczy nowej, nie wywodzi się z naszego poznania, ani z jakiegoś rozumowania naukowego, przeto musi z konieczności wywodzić się z obserwacji i doświadczenia.” W oryginale: Since it is not from knowledge or any scientific reasoning, that we derive the opinion of the necessity of a cause to every new production, that opinion must necessarily arise from observation and experience. http://www.gutenberg.org/files/4705/4705-h/4705-h.htm#link2H_4_0023 Przykład tłumaczenia since it is Well, that is really not the case, certainly since it is already believed that two new chapters are to be opened shortly. Cóż, naprawdę tak się nie dzieje, zwłaszcza jeśli już teraz uważa się, że wkrótce zostaną otwarte dwa nowe rozdziały. Gdyby przyjąć takie tłumaczenie: „Jeśli już pogląd, iż przyczyna jest konieczna dla wytworzenia wszelkiej rzeczy nowej, nie wywodzi się z naszego poznania, ani z jakiegoś rozumowania naukowego, przeto musi z konieczności wywodzić się z obserwacji i doświadczenia.” Mamy do czynienia z trybem warunkowym a nie zdaniem orzecznikowym . Okazałoby się, że poglądy Huma na poznanie empiryczne były sformułowane w formie implikacji. A to oznacza, że prawdziwe byłyby w trzech przypadkach. p - przyczyna dla powstania wiedzy wywodzi się z rozumowania naukowego ~p – przyczyna dla powstania wiedzy nie wywodzi się z rozumowania naukowego q - przyczyna dla powstanie wiedzy wywodzi się z obserwacji i doświadczenia A ~p --> q implikacja prawdziwa: przyczyna dla powstania wiedzy nie wywodzi się z 0 1 1 rozumowania naukowego , to wywodzi się z obserwacji i doświadczenia B p --> ~q implikacja nieprawdziwa: przyczyna dla powstania wiedzy wywodzi się z 1 0 0 rozumowania naukowego, to nie wywodzi się z obserwacji i doświadczenia C ~p --> ~q implikacja prawdziwa: przyczyna dla powstania wiedzy nie wywodzi się z 0 1 0 z rozumowania naukowego, to nie wywodzi się z obserwacji i doświadczenia D P --> q implikacja prawdziwa: przyczyna dla powstania wiedzy wywodzi się z 1 1 1 rozumowania naukowego , to wywodzi się z obserwacji i doświadczenia Wzajemnie relacje między poznaniem empirycznym a naukowym u Hume’a Przypadek A poznanie empiryczne nie oparte na naukowym, ale przynoszące wiedzę Przypadek B nie jest możliwe poznanie naukowe przynoszące wiedze, które nie byłoby oparte na poznaniu empirycznym Przypadek C poznanie przypadkowe, możliwe chociaż nie oparte ani na poznaniu naukowym, ani na empirycznym Przypadek D poznanie naukowe, przynoszące wiedzę jeśli jest empiryczne Wniosek: 1. David Hume nie był sceptykiem. 2. David Hume był racjonalistą ze względu na podmiot, przy czym uznawał autorytet nauki w ogóle - o ile posiadała uzasadnienie w postaci obserwacji i doświadczeniu Szanowni Państwo zachęcam do wypowiedzi krytycznych (uzasadnionych naukowo- racjonalnie! Paweł Lechowski student filozofii II rok AJD